Sommigen beginnen er maar helemaal niet aan, anderen voelen zich niet meer gelijkwaardig aan de partner als ze het wel doen. Bruiloften worden bij nader inzien toch maar afgeblazen. Het romantische liefdesleven van mensen met een beperking wordt vaak overschaduwd door overheidsregels die samenwonen soms onmogelijk maken en zelfs bestraffen. Ieder(in) vraagt op Valentijnsdag aandacht voor de liefdesverhalen van mensen met een beperking. Die heel graag samen willen zijn, maar dat niet kunnen vanwege de regels.
Zorgvuldig opgebouwd leven gaat wankelen
Als je een beperking hebt, kost het de nodige tijd en energie om je leven op te bouwen met een inkomen (bijvoorbeeld een uitkering) waar je van kan rondkomen, de juiste zorg en ondersteuning, een aangepast huis. Dit alles is redelijk stabiel, totdat je wil trouwen of gaan samenwonen. Dan gaat dat zorgvuldig opgetuigde bouwwerk ineens wankelen.
Je bent verliefd en wilt trouwen of samenwonen, en dan?
Je bent de ware tegen het lijf gelopen. Je bent verliefd en je wil voor altijd samen zijn. Maar in plaats van dat het allemaal rozengeur en maneschijn is, wordt de romantiek overschaduwd door allerlei regelingen die samenwonen met je geliefde in de weg staan of zelfs bestraffen.
De overheid bestraft mensen met een beperking
De overheid bestraft mensen met een beperking die gaan samenwonen met lagere uitkeringen, hogere eigen bijdragen en het stoppen van professionele zorg en ondersteuning.
"Doordat we beiden hoge medische kosten hebben en met samenwonen mijn uitkering dusdanig ver naar beneden valt, is trouwen of samenwonen enkel een droom."
Daardoor worden mensen financieel afhankelijk van hun partner, die ook nog extra taken in zorg en huishouding op zich moet nemen.
"Bij samenwonen werd er maar verwacht dat hij voor mij zorgt niet alleen financieel maar ook persoonlijke verzorging, boodschappen, huishouden, enzovoort… wat resulteerde in een partner met meerdere burn-outs, niet meer samen slapen, meer huisgenoot zijn dan partners. De gelijkheid verdwijnt uit je relatie."
Dat alles legt een enorme druk op relaties. Voor sommigen is dit een te hoge prijs voor de liefde. En blijft er nog maar één oplossing over: de bruiloft afblazen.
Iedereen moet kunnen samenwonen
Ieder(in) vindt dat iedereen die dat wil moet kunnen samenwonen. Mensen met een beperking hebben net zoveel recht op de liefde als iedereen. Daarvoor moet de partnertoets en de kostendelersnorm voor mensen met een beperking in de Participatiewet geschrapt worden. Zo wordt het voor hen financieel mogelijk om samen te wonen of een woning te delen. Dat vermindert tegelijk de druk op de woningmarkt.
Daarnaast moeten mensen met een beperking recht blijven houden op professionele zorg en ondersteuning als zij met een partner gaan samenwonen. En tot slot moet de eigen bijdrage Wet langdurige zorg (Wlz) worden verlaagd en moeten de plannen voor een inkomensafhankelijke eigen bijdrage in de Wmo worden gestopt.
De liefdesverhalen
De liefdesverhalen zijn terug te lezen op de website van ieder(in).