Het Romeinse Rijk was enorm op zijn hoogtepunt en zijn
invloed is vandaag de dag nog steeds voelbaar in onze vormen van leger,
regering en samenleving in het algemeen. Het rijk werd een tijdlang door
keizers geregeerd en kende periodes van grootsheid en perioden van verval. In deze top 10 gaan we kijken naar tien van de
keizers die hun stempel op de geschiedenis hebben gedrukt omdat ze zo vreselijk
waren.
10. Domitian
De eerste grootschalige christelijke en joodse vervolging
begon tijdens het bewind van Domitian. Er zijn geen niet-christelijke bronnen
van dergelijke activiteiten, maar van Domitian is bekend dat hij tiranniek was
tegen alle andere religies dan de Romeinse. Net als zoveel andere keizers koos
Domitian ervoor om zijn tegenstanders te doden. Hij executeerde een paar te
veel prominente politici en rijke burgers. De druppel die de emmer deed
overlopen was zijn moord op zijn secretaresse.
Een man genaamd Stephanus spanden samen met verschillende
anderen om de keizer te doden. Hij benaderde Domitian in zijn slaapkamer en
stak hem in de lies, waarna de keizer werd belaagd door verschillende mannen,
waaronder een angstaanjagende gladiator, die hem allemaal doodstaken.
9. Septimius Severus
Er is geen twijfel mogelijk dat christenen en joden tijdens het bewind van Severus ernstig werden vervolgd. Hij geloofde in een draconische interpretatie van het Romeinse recht, die geen enkele religie tolereerde dan de Romeinse. Hij zocht niet naar een bepaalde religieuze cultuur, maar vervolgde eenvoudig alle buitenlandse. Christenen en joden waren de meest voorkomende. 1.000 tot 3.000 werden geëxecuteerd, nadat ze de keuze hadden gekregen om Jezus of Jahweh te vervloeken of ze zouden worden onthoofd of gekruisigd. De keizer had absoluut geen respect voor de zorgen voor iemand behalve die van zijn leger, aangezien zij degenen waren die in opstand konden komen en hem konden afzetten. Hij slaagde erin het rijk te stabiliseren door draconische angst, maar deze stabiliteit duurde niet lang, toen zijn zoon aan de macht kwam.
8. Maximinus Thrax
Hij was, naar alle waarschijnlijkheid, een enorme man, meer
dan 1,80 meter lang. Voor die tijd was dat gigantisch. Hij is beschuldigd van
het veroorzaken van de crisis van de derde eeuw, grotendeels als gevolg van
zijn moorden op enkele tientallen van zijn beste vrienden, adviseurs en
weldoeners. Hij vertrouwde niemand en was van plan om de mensen van hem te
laten houden door verovering en expansie. Zijn eerste campagne was tegen het
volk van Germania. Ze vormden op dat moment absoluut geen bedreiging voor Rome,
maar Maximinus viel ze binnen en veroverde ze, tegen een verschrikkelijke prijs
voor zijn leger. De mensen hielden niet van hem, maar haatten hem. Maar hij
ging gewoon door met het binnenvallen van het hedendaagse Oekraïne en Roemenië.
Zijn Praetoriaanse Garde had er eindelijk genoeg van en stak Maximinus in de
rug, vervolgens zijn zoon en adviseurs, onthoofdden hen en legden hun hoofd op
palen rond de stadsmuren.
7. Diocletian
Diocletian regeerde aan het einde van de crisis van de derde
eeuw, en hoewel hij het leger en de economie van het rijk aanzienlijk heeft
gestabiliseerd en verbeterd, zal hij voor altijd herinnerd worden als de ergste
vervolger van christenen in de geschiedenis. Christenen moesten zich bekeren
tot de Romeinse religie. Natuurlijk weigerden de christenen, en van 303 tot 311
werden ten minstens 3.000 christenen gemarteld. Aanvankelijk werden degenen die
weigerden gewoon gevangengezet, maar het duurde niet lang voordat ze werden
geëxecuteerd door zowel kruisiging als onthoofding. Overal in het rijk werden
christelijke kerken gezocht en platgebrand, geplunderd, en zelfs christelijke
senatoren werden hun baan ontnomen, gevangengezet en geëxecuteerd. Toen de
vervolging niet leek te werken, doken de christenen gewoon onder en bleven hun
religie verspreidde, pleitte Diocletian voor hun martelende en onderhoudende
executies in het Circus Maximus en het Colosseum, en dit was de tijd waarin de
meeste christenen voor de leeuwen werden gegooid, tot grote vreugde van de
Romeinse burgers die Romeinse goden aanbaden. stoppen totdat Constantijn in 324
de absolute macht kreeg.
6. Tiberius
Tiberius was keizer na Augustus, van het jaar 14 tot 37. Het
enige wat hij wilde was de luxe, en hij liet de Senaat alle keuzes maken. Dit
deed hij totdat hij zijn veiligheid in Rome niet meer vertrouwde en naar het
eiland Capri vertrok. Hij richtte overal in de stad standbeelden op van zijn
kapitein van de wacht, Lucius Sejanus, en gaf hem alle taken om te regeren.
Tiberius trok zich min of meer terug in Capri voor de rest van zijn lange leven
en keerde slechts een paar keer terug naar Rome. Terwijl hij op Capri woonde,
liet hij een enorme villa voor hem bouwen, Villa Jovis.
5. NERO
Nero gebruikte het ambt van keizer om voornamelijk om te
genieten van een goede levensstijl, en hij had absoluut geen zorg voor het
welzijn van de mensen. Hij vertrouwde zijn moeder nooit en probeerde haar te
doden door haar schip te laten zinken. Dit werkte niet, en hij beval haar
gewoon te executeren. Hij executeerde routinematig iedereen die dicht bij hem
stond, die hij niet vertrouwde, altijd gebeurde dit onder mysterieuze
omstandigheden, omdat hij bang was voor de Praetoriaanse Garde. Op deze manier
slaagde hij erin 15 jaar te regeren en iedereen te doden die het er niet mee
eens was. Hij werd beschuldigd van verraad en executeerde eenvoudig de
aanklagers, enkele tientallen van hen.
De grote brand van Rome, in 64, heeft geleid tot de
legende dat Nero aan het friemelen was terwijl Rome in brand stond. Dit is niet
waar. Hij was weg in Antium (Anzio), en keerde terug naar Rome om te proberen
het vuur te blussen. Hij heeft dit zelfs uit eigen zak betaald. Hij hielp de
overlevenden enorm, liet ze in het paleis blijven totdat de huizen waren
herbouwd, voedde ze, enz. Maar het vuur verwoestte grotendeels het
stadscentrum, en Nero had een groot aandeel van deze vernietiging herbouwd als
zijn Domus Aurea. Dit was zijn geschenk aan zichzelf, een gigantisch
paleisachtig tuincomplex van 100 tot 300 acres, waarvoor hij de burgers in het
hele rijk zwaar belastte. De stad wilde een zondebok, dus gaf Nero de schuld
aan de brand aan de christenen, en ze werden vreselijk vervolgd. Hij had velen
gearresteerd, aan een paal genageld en als fakkels ter dood verbrand om zijn
tuinen in de Domus Aurea te verlichten. Er wordt gezegd dat hij de stank had
ingeademd en hartelijk had gelachen, zich toen tot zijn lier wendde en zijn
eigen liedjes zong. allemaal. Zijn bewakers lieten hem in het paleis in de
steek en hij vluchtte naar een nabijgelegen villa, waar een boodschapper
verscheen om hem te vertellen dat de senaat hem tot staatsvijand had verklaard,
die ze zouden doodslaan. Hij liet een graf graven, terwijl hij herhaalde:
"Wat een kunstenaar sterft in mij!" Toen stak hij een dolk in zijn
keel en bloedde dood. De meeste geleerden geloven dat Nero het Grote Beest is
met een getal van zeshonderdzesenzestig, waarnaar in het laatste bijbelse boek
The Apocalypse wordt verwezen.
4. Caracalla
Caracalla
was niet gek. Hij was kwaadaardig en sadistisch. Van 211 tot 217 leidde
hij een rijk van angstaanjagende daden. Hij liet zijn broer en medekeizer Geta
en Geta's vrouw vermoorden. De burgers van Alexandrië, Egypte maakten deze
misdaad belachelijk met een openbaar toneelstuk, en toen Caracalla er lucht van
kreeg, reisde hij met een leger naar Alexandrië, nodigde de burgers uit hun
stadsplein binnen en slachtten ze af. Vervolgens plunderden en verbrandden hij
de hele stad. 20.000 mensen stierven.
Bij het minste vleugje ongehoorzaamheid beval hij de dood.
Waar hij ook ging, zijn leger vermoordde, verkrachtte en vernietigde. Hij werd
vermoord door een van zijn bewakers, op 8 april 217, terwijl hij aan het
urineren was aan de kant van de weg. Caracalla had de broer van de Garde laten
executeren op een valse beschuldiging.
3. Commodus
Commodus was de zoon van Marcus Aurelius, een van de
grootste heersers van Rome, en dit versterkte de misdaden van Commodus alleen
maar in de publieke opinie. Hij was vooral dol op het doden van dieren en hij doodde
100 leeuwen op één dag, tot afschuw van de toeschouwers. Hij doodde in zijn
eentje drie olifanten in de arena, onthoofde een struisvogel en lachte de
aanwezige senatoren uit, zwaaiend met het hoofd en gebaarde dat zij de volgende
waren. Hij spietste een giraf dood, een dier dat de toeschouwers helemaal niet
als angstaanjagend zagen. De senatoren spanden samen om hem te laten doden en
vergiftigden hem, maar dat werkte niet. Ze stuurden toen zijn favoriete
worstelaar, een gladiator genaamd Narcissus, die hem in zijn bad wurgde. Zijn
regering duurde 12 jaar, van 180 tot 192.
2. Elagabalus
Men kan stellen dat Elagabalus' moordregering de start was
van een periode van ongeveer 50 jaar waarin Rome van binnenuit aan stukken werd
gescheurd door burgeroorlog na burgeroorlog, ongebreidelde anarchie, opstanden,
economische hysterie en aanvallen uit Germania en elders. Elagabalus nam de
troon op de rijpe leeftijd van 14, en gaf onmiddellijk toe aan zijn meest
smerige, verdorven fantasieën en verlangens. Hij was een man, ja, maar hij
wilde heel graag een vrouw zijn, en bood gigantische sommen geld aan de arts
die hem in het echt kon veranderen.
Hij installeerde El-Gabal, de Syrische zonnegod, als de
oppergod van Rome. Hij bracht alle Romeinse heilige beelden van de tempels over
naar een nieuwe tempel die hij had gebouwd voor El-Gabal en hij benoemde
zichzelf tot de hogepriester.
Elagabalus koos om naar het pretoriaanse kampement binnen te lopen en de arrestatie en executie van iedereen te eisen. In plaats daarvan daalde iedereen op hem en zijn moeder neer. Hij probeerde zich te verstoppen in een grote kledingkist, maar ze maakten hem open en staken hem dood. Hij en zijn moeder werden onthoofd en door Rome gesleept. Vervolgens werd hij in de Tiber geslingerd en bespuugd. Hij was toen pas 18 jaar oud.
1. 1. Caligula
De eerste zeven maanden of zo was hij door iedereen geliefd.
Hij betaalde mooie bonussen aan het leger om ze aan zijn kant te krijgen. Maar
hij werd erg ziek en de ziekte is nooit vastgesteld. Waarschijnlijk kwam het
vanwege zijn extravagante levensstijl van te veel eten, wijn en seks. Nadat de
ziekte voorbij was en Caligula volledig hersteld was, was hij veranderd in een
van de meest kwaadaardige mannen in de menselijke geschiedenis. Sommige joodse,
christelijke en islamitische historici van eeuwen daarna waren zelfs van mening
dat Caligula misschien door een demon bezeten was. Hij begon de moorden te
bevelen op iedereen die hem ooit had gekruist, of het zelfs niet met hem eens
was over alledaagse zaken.
Hij eiste dat iedereen, van senatoren tot bewakers tot
gasten en openbare menigten, hem als goddelijk zou beschouwen. Toen hij een
jongen was, vertelde een ziener hem dat hij nooit keizer zou worden totdat hij
over water liep.
Hij probeerde zijn favoriete paard tot priester en consul te
benoemen. Hij beval zijn bewakers om de eerste vijf rijen toeschouwers van de
arena in de arena in te slepen. Deze honderden mensen werden allemaal
verslonden door leeuwen voor zijn vermaak.
Hij werd uiteindelijk vermoord door de Praetoriaanse Garde. Zijn
lichaam werd op straat achtergelaten om te rotten, en uiteindelijk aten honden
het op. Hij had 4 jaar geregeerd.