De NOS berichtte in Studio Sport dat NOC*NSF mogelijk financiële consequenties gaat verbinden aan het sociale veiligheidsbeleid van sportbonden. Als zij onvoldoende doen, kan hun topsport budget worden gekort. Uit de berichtgeving blijkt echter dat het overgrote deel van de meldingen over grensoverschrijdend gedrag, die binnenkomen bij het Centrum Veilige Sport, gaan om de breedtesport. En die wordt niet gefinancierd door NOC*NSF, maar door contributies en subsidies van gemeenten. Voor een financiële prikkel voor de breedtesport zijn gemeenten dus aan zet. Kennisinstituut Movisie raadt gemeenten aan zo’n prikkel te geven, maar ook voldoende ondersteuning te bieden voor het invoeren van instrumenten en beleid rond grensoverschrijdend gedrag.
Topsport- en breedtesportorganisaties hebben beiden kwetsbaarheden voor grensoverschrijdend gedrag, maar ze zijn niet hetzelfde en vragen om een aparte aanpak. Misbruik in de topsport gedijt bij het grote verschil aan macht tussen trainers en coaches en de sporters. Bovendien hebben topsporters geleerd alles over te hebben voor hun sport en hun grenzen te verleggen. Dat maakt hen kwetsbaar. In de breedtesport hebben clubs te maken met geld- en vrijwilligerstekort, waardoor deugdelijk aannamebeleid, maar ook professionele begeleiding en ondersteuning lastig te regelen is. Bovendien kent iedereen elkaar, waardoor het risicovol is om iets aan te kaarten. Als een melding niet zorgvuldig wordt behandeld, kan de inhoud zo maar op straat liggen en je kinderen of familie in een onmogelijke positie brengen.
Clubs in de breedtesport hebben niet alleen een financiële prikkel nodig, maar ook ondersteuning. Er leven ondanks alle inspanningen van onder meer het Centrum Veilige Sport nog steeds veel vragen. Over wat er nodig is, maar vooral ook hoe datgene ook daadwerkelijk in te voeren en te organiseren. Zo is een gedragscode invoeren nog wel te doen, maar hoe zorg je dat die ook wordt nagevolgd? Normstelling gaat niet alleen om het vaststellen van wat noodzakelijke afspraken zijn over gedrag, maar ook om gedrag juist te interpreteren en te bespreken.
In een handreiking voor gemeenten, die Movisie in januari dit jaar publiceerde, staan acht zaken centraal in lokaal sportbeleid: veiligheid en preventie voorop, ondersteun verenigingen, kennis en deskundigheidsbevordering als basis van beleid, extra aandacht voor een positief pedagogisch sportklimaat, oog voor handelingsverlegenheid en taboe, aandacht voor handhaving, procedures en regels, de rol van communicatie, offline en online, van beleid naar een actieplan.
Dit is een expertquote van Saskia Daru, senior projectleider sociale veiligheid, huiselijk en seksueel geweld, Movisie.