Het minimumloon en uitkeringen zijn te laag om van rond te komen, waardoor steeds meer minima in de knel komen. Daarnaast zijn burgers met financiële problemen het zwaarst belast met het indienen van papierwerk en ingewikkelde regels. De Nationale ombudsman geeft aan dat de overheid moet veranderen door actiever en socialer te zijn. Ook bij het aanvragen van regelingen of subsidies voor sport- en beweegdeelname ervaren mensen deze ingewikkelde procedures of uitsluitingen, waardoor veel kinderen en jongeren uiteindelijk tóch niet kunnen sporten.
Burgers die financieel het meest kwetsbaar zijn, kunnen vaak gebruik maken van meerdere regelingen of procedures om subsidies aan te vragen. Deze regelingen zijn bedacht om mensen te ontlasten, maar door de ingewikkelde aanvraagprocedures en vele regels geeft het vaak juist veel stress.
Ook regelingen om inwoners mee te laten doen aan sport en bewegen zijn vaak ingewikkeld. Het is soms onduidelijk waar je een aanvraag kan doen, wanneer je er recht op hebt of wat voor informatie je moet aanleveren. Hierdoor haken inwoners regelmatig af, waardoor ze uiteindelijk geen gebruik kunnen maken van de regeling en dus niet mee kunnen doen aan sport- of beweegactiviteiten.
Het gaat er om dat inwoners en hun leefwereld centraal staan. Wat is er voor de inwoner nodig om mee te kunnen doen aan sport- of beweegactiviteiten? Waar ligt hun behoefte? Daarin moeten gemeenten zich verdiepen, in plaats van vast blijven houden aan de regelingen en het aanbod dat er al jarenlang is waarvan ze niet weten of het aansluit bij de behoeften. Om meer aan te sluiten bij de leefwereld van mensen in armoede zijn ook een aantal 'Portretten' geschreven, die beschrijven wat er speelt bij jongeren en hun ouder(s) die leven in armoede en sport en bewegen.
Jamilla Vervoort, specialist, Kenniscentrum Sport & Bewegen,